بومی سازی زیر فشار محدودیت های سلیقه ای واردات
رویکرد داخلی سازی در سال های اخیر به شدت از سوی فعالان بخش خصوصی دولتی دنبال شده، اما این به معنای گسست تولید از زنجیره بازارهای جهانی نیست، زیرا همین تولیدات داخلی نیازمند تامین مواد اولیه یا قطعات «های تک» وادراتی هستند. در واقع کارشناسان معتقدند برای اینکه در مسیر توسعه صنعتی گام برداریم نباید یک صنعت زیر فشار محدودیت واردات یا بازار باز قرار بگیرد، زیرا هر دو مورد می تواند آسیب های جدی به صنعت بزند. در سال های گذشته ایران توانسته تولید برخی محصولات همچون تجهیزات صنعتی آسانسور را به تیراژهای بالاتری برساند و حتی بخش عمده ای از تجهیزات فناورانه آن را نیز در بازار داخلی تامین کند، اما هنوز بخشی از نیاز این صنعت در خارج از کشور تامین می شود.
رئیس مرکز ساخت داخلی صنایع ماشین سازی و تجهیزات وزارت صنعت، معدن و تجارت در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری موج، گفت: در حال حاضر تولید برخی محصولات همچون ورق های فولادی آسانسور در کشور امکان پذیر است، اما از آنجایی که فولادسازان تولید ورق کربنی اتاق خودرو را اقتصادی تر می دانند از تولید ورق آسانسور خودداری می کنند، به همین دلیل بخشی از تجهیزات صنعت آسانسور همچنان وارداتی باقی مانده است.
مهدی هادوی با بیان اینکه در تولید محصولاتی که ایمنی اهمیت بالایی دارد علاوه بر بخش فنی باید به عوامل روانی نیز توجه کرد، گفت: برای تولید داخل با حفظ کیفیت محصول نیازمند رویکرد ارتقای ایمنی است، از این رو باید واردات را مدیریت کنیم، به عبارت دیگر نه واردات را حذف کنیم و نه اینکه مجوز واردات بی رویه صادر شود.
او با تاکید بر اینکه تولید پله برقی در کشور بیش از نیاز داخل است، گفت: البته بخشی قطعات پله برقی مانند گاردریل و استپ در پله برقی ها وارداتی هستند، اما در مجموع ظرفیت صادرات نیز در تولید این محصولات وجود دارد.
رئیس مرکز ساخت داخلی صنایع ماشین سازی و تجهیزات وزارت صنعت، معدن و تجارت با تاکید بر اینکه ظرفیت صادرات تجهیزات آسانسور از کشور بسیار بالاست، اظهار کرد: امروز بحث توسعه صادرات وابسته به تعاملات سیاسی کشور با سایر کشورهاست، در حال حاضر بیشترین صادرات ایران به کشورهایی است که تعاملات مناسبی با ایران دارد.
7 تا 10 هزار دلار قطعات وارداتی در آسانسورها
همچنین نایب رئیس اتحادیه کشور آسانسور در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری موج با اشاره به اینکه در حال حاضر ضوابط دقیقی برای واردات تجهیزات در نظر گرفته نشده است، گفت: تصمیم گیری به واسطه بخش نامه ها یا بدون در نظر گرفتن تخصص در صنایع پیچیده آسیب زاست، در واقع باید برای خودکفایی تنها به جنبه کمی توجه نکرد، زیرا کیفیت و تنوع تولید نیز اهمیت ویژه ای دارد و این مساله نیازمند ظرفیت سنجی است.
سخاوت با بیان اینکه تلاطم های بازار ناشی از مشکل ثبت سفارش کالاهایی است که به اندازه کافی در داخل تولید ندارند، افزود: در حال حاضر 80 درصد از تجهیزات مورد نیاز آسانسور در داخل تولید می شود، اما این عدد مربوط به تمام انواع آسانسورها نیست، در محصولات هیدرولیک نیاز به واردات حدود 50 درصد است که مربوط به جک های هیدرولیک و مونور است.
او با تاکید بر اینکه صنعتگرانی برای ارتقای تولید داخل اقداماتی برای بومی سازی انجام داده اند، گفت: در شرایط کنونی ظرفیت تولید آسانسور در کشور 70 تا 80 هزار دستگاه در سال است که حدود 30 هزار دستگاه در کشور سالانه مصرف می شوند که هر کدام از آسانسورها بین 7 تا 10 هزار دلار قطعات وارداتی دارند.
نایب رئیس اتحادیه کشور آسانسور با اشاره به اینکه پله برقی ها ارز بری بیشتری دارند، تصریح کرد: در شرایط کنونی بخش عمده ای از ارز مورد نیاز واردات تجهیزات از طریق سامانه نیما تامین می شود، اما برخی از واردکننده ها ارز خود را در بازار آزاد تامین می کنند و از آنجایی که از ابتدای امسال قیمت ارز بالا رفته است روی قیمت تمام شده این محصولات نیز تاثیر گذاشته است.
سخاوت با تاکید بر اینکه در حال حاضر برای تدوین نرخ نامه با سازمان حمایت از تولیدکننده و مصرف کننده ها همکاری آغاز شده است، گفت: در شرایط کنونی محاسبه قیمت مواد اولیه وارداتی و ارزبری آن انجام نشده است.
او با تاکید بر اینکه شناسنامه آسانسورها یکی از بندهای استاندارد است، اظهار کرد: این شناسنامه شامل ثبت اطلاعاتی همچون زمان دریافت گواهی، اطاعات تولید و تعمیرات اساسی در زمان مصرف است که تاکنون این اطلاعات جامع کسب نشده و هم اکنون اقداماتی با همکاری وزارت صنعت و شهرداری ها درباره آمار آسانسورها و وضعیت سرویس دهی آنها آغاز شده است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج، رویکرد داخلی سازی در سال های اخیر به شدت از سوی فعالان بخش خصوصی دولتی دنبال شده، اما این به معنای گسست تولید از زنجیره بازارهای جهانی نیست و امروز برخی از قوانین و مقرراتی که در زمینه محدودی، واردات تجهیزات آسانسور وضع شده روی تولید داخل تاثیر منفی گذاشته است. در حالی که در شرایط کنونی ظرفیت تولید آسانسور در کشور 70 تا 80 هزار دستگاه در سال است که حدود 30 هزار دستگاه در کشور سالانه مصرف می شوند که هر کدام از آسانسورها بین 7 تا 10 هزار دلار قطعات وارداتی دارند.