قوانین اداره استاندارد و شهرداری برای نصب آسانسور مسکونی، اداری و هیدرولیک

۲ سال پیش

در حال حاضر استفاده از آسانسور در ساختمان های مسکونی و اداری به دلیل افزایش تعداد طبقات بسیار متداول شده است. همچنین نصب پله برقی در مکان های عمومی به منظور جلوگیری از خستگی افراد و صرفه جویی در زمان به وفور دیده می شود. البته بحث نصب و نگهداری این دستگاه به خصوص در آپارتمان های مسکونی اهمیت زیادی دارد در این رابطه مدیر ساختمان باید تمهیدات لازم را پیش بینی کند. برای نصب آسانسور در مکان های مسکونی باید افراد ساکن در ساختمان را به طور کامل از قوانین نگهداری و نصب این دستگاه آگاه کنید. مدیر ساختمان باید رضایت تمام افراد را برای نصب آسانسور بگیرد و سپس برای گرفتن مجوز از شهرداری اقدام نماید. به منظور اینکه در حین انجام کارهای مربوط به خرید و نصب آسانسور دچار مشکل نشوید بایستی قوانین حقوقی و شهرداری در این رابطه را مطالعه کنید و سپس آسانسور را در محل مناسبی نصب نمایید. هنگام خرید اسانسور با توجه به جمعیت مجتمع و محلی که می خواهید آپارتمان نصب شود بایستی ظرفیت آسانسور را مشخص کنید. تاریخچه تدوین استاندارد ملی ایران برای نصب آسانسور اولین آسانسورها در اواخر قرن 19 میلادی و فقط در ساختمان های در حال ساخت مور استفاده قرار گرفت. با گذاشت زمان و پیشرفت های فراوان در زمینه علوم فنی، الکترونیکی و هیدرولیکی آسانسورهایی با ساختار و عملکر دقیق تر و دارای استحکام بیشتر ساخته شد. همچنین ظرفیت آسانسورها و ایمنی آن ها نیز افزایش پیدا کرد و مکان هایی مثل بیمارستان ها و ساختمان های مسکونی مورد استفاده قرار گرفت. آسانسورها در عین اینکه تجهیزات بسیار کاربردی به شمار می روند، اما می توانند در مواقع خرابی، خسارات مالی و جانی جبران ناپذیری را بوجود آورند. در این راستا از سال 1377 شمسی در ایران تدوین استاندارد ملی آسانسور آغاز شد. استانداردهای ملی ایران برای آسانسورهای کششی و هیدرولیک به صورت جداگانه تدوین شده است؛ به طوری که برای آسانسورهای کششی استاندارد ملی ایران به شماره1-6303 و برای آسانسورهای هیدرولیکی استاندارد ملی ایران به شماره 2-6303 مورد تایید است. بعد از گذشت چندین سال از تدوین این قوانین، استاندارد ملی ایران به شماره 1-6303 برای نصب آسانسورهای کششی از سال 1382 مشمول استانداردهای اجباری شد. بر اساس قوانین ساختمان ها و استانداردهای تدوین شده، صاحبان آپارتمان های دارای آسانسور کششی بایستی هر ساله گواهی استاندارد آسانسور دریافت نمایند. مسئولیت بروز هر نوع حوادث و اتفاقات مالی و جانی محتملی که به دلیل عدم دریافت گواهی استاندارد آسانسور در ساختمان یا نبود قرار تعمیر و نگهداری آسانسور رخ دهد بر عهده مالک و مدیر ساختمان است. طبق قوانین و مقررات اداره استاندارد و شهرداری برای دریافت هزینه خسارت از بیمه نیز باید گواهی استاندارد آسانسور معتبر ارائه گردد. انواع استاندارد برای نصب آسانسور با توجه به آنچه در مورد تاریخچه آسانسور و استانداردهای آن گفتیم متوجه شدیم که تا اواسط دهه 70 برای نصب آسانسور رعایت استاندارد خاصی اجباری نبوده است. در سال 1377 قوانین و استاندادرهای ملی ایران تدوین شده و مالکان ساختمان ها برای نصب آسانسور ملزم به رعایت این استانداردها شده اند. دو نوع استاندارد برای انواع آسانسورهای کششی و هیدرولیکی شامل استاندارد اولیه و ادواری تدوین شده که باید مدیران و صاحبان ساختمان های مسکونی و اداری هنگام تصمیم به نصب آسانسور آن ها را مورد توجه داشته باشند و طبق این مقررات آسانسور را در محل مناسبی نصب کنند. 1. استاندارد اولی برای نصب آسانسور بعد از نصب و راه اندازی آسانسور به منظور تایید ایمنی و استاندارد بودن آن از طرف شرکت بازرسی افرادی به عنوان کارشناس و بازرس به محل فرستاده می شوند. در صورتی که آسانسور از نظر کارایی و ایمنی تایید شده موفق به دریافت گواهی نامه بازرسی استاندارد می گردد. دریافت این گواهی برای آسانسورهای کششی اجباری است که نشان دهنده سالم بودن آسانسور می باشد. 2. استاندارد ادواری برای نصب آسانسور این نوع استاندارد به صورت سالانه و با هدف اطمینان از کارکرد آسانسور در هنگام استفاده در طول سال باید تکرار گردد. همچنین برای افزایش طول عمر و بهبود عملکرد آسانسور بایستی هر ماه و به صورت دوره ای مورد بازبینی و سرویس قرار گیرد. به این ترتیب تمام موارد ایمنی و سنسورهای آسانسور به طور مرتب کنترل می شود و ساختمان ها کمتر با خرابی آسانسور مواجه خواهند شد. برطبق قوانین اداره استاندارد صاحبان ساختمان های دارای آسانسور باید علاوه بر گرفتن گواهی نامه یا استاندارد اولیه باید سالانه نیز برای دریافت گواهی استاندارد ادواری اقدام کنند. این گواهی به منظور اطمینان از برخورداری سرویس و نگهداری مناسب آسانسور لحاظ شده و مالکان آسانسورهای کششی ملزم به دریافت هر دو گواهی استاندارد اولیه و ادواری هستند.