سیستم توقف مکانیکی

سیستم توقف مکانیکی یکی از پراهمیت‌ترین بخش‌های تعبیه‌شده در بالابرهاست که ارتباط مستقیم با تأمین ایمنی در آن‌ها دارد. این سیستم از دو بخش گاورنر یا کنترل‌کننده‌ی مکانیکی سرعت و پاراشوت یا ترمز اضطراری تشکیل شده است. گاورنرها بر اساس سفارش مصرف‌کننده، شرایط مورد استفاده و سرعت‌های مورد نیاز در بالابرها به‌کار گرفته می‌شوند. گاورنر در حین حرکت عمودی کابین به‌سمت بالا یا پایین قابلیت انجام کار دارد. به‌این ترتیب اگر در حین حرکت سرعت از حد معینی بیشتر شود می‌تواند با آن مقابله کند. پاراشوت‌هایی که در بالابرها به‌کار گرفته می‌شوند عمدتاً به دو دسته‌ی پاراشوت‌های تدریجی و پاراشوت‌های لحظه‌ای تقسیم‌پذیرند. اگر سرعت بالابر حداکثر ۰.۶ متر بر ثانیه باشد، آن‌گاه از انواع پاراشوت‌های لحظه‌ای در سیستم توقف مکانیکی استفاده می‌شود؛ در غیر این صورت و اگر سرعت بالابر از ۰.۶ متر بر ثانیه بیشتر باشد، آن‌گاه حتماً انواع پاراشوت‌های تدریجی در سیستم توقف مکانیکی به‌کار گرفته خواهند شد. در صورت بروز هرگونه مشکل به هر دلیلی و بیشتر شدن سرعت حرکت کابین از سرعت نامی بالابر، به‌واسطه‌ی سیستم فرماندهی مکانیکی تعبیه‌شده در بالابر، سیم بکسل در گاورنر به پاراشوت که بر یوک کابین مستقر شده، فرمان مکانیکی صادر می‌کند؛ به‌این ترتیب کابین بدون هیچ وقفه‌ای متوقف می‌شود تا با بروز خطر و انواع خسارت‌های مالی و جانی مقابله شود. به‌عبارت دیگر، اگر در حرکت عمودی بالابر به‌سمت پایین، چرخ قرقره با سرعتی بیشتر از حد مجاز حرکت کند و بالابر در حالت سقوط قرار بگیرد، خاصیت گریز از مرکز باعث می‌شود تا لنگرها باز شوند. باز شدن لنگرها باعث گیر کردن آن‌ها به چرخ‌دنده‌ی ثابت می‌شود. در این صورت چرخ قرقره از حرکت می‌ایستد و متوقف خواهد شد. توقف قرقره با بکسل به پاراشوت منتقل می‌گردد و به‌این ترتیب آسانسور متوقف می‌گردد.