ضرورت برخورد با شرکتهای فاقد نشان استاندارد
با رشد و فراگیر شدن فرهنگ شهرنشینی، بلندمرتبهسازی با هدف بهره گیری حداکثری از فضا گسترش پیدا کرده و یکی از مهمترین الزامات در بلند مرتبهسازی استفاده از آسانسور است. اهمیت آسانسور به اندازهای است که حتی در میزان قیمت آپارتمانهای مسکونی نقش بسزایی ایفا میکند و اختلاف قیمت در اماکن و ساختمانهایی که برخوردار از این تجهیزات هستند، نسبت به ساختمانهایی که چنین ادواتی در آن تعبیه نشده، محسوس و قابل توجه است. از طرفی علاوه بر زیبایی، امنیت آسانسور امری غیرقابل چشمپوشی است و اساسیترین مساله شرکتها در فرآیند تولید و تعمیر و نگهداری به شمار میرود. با این وجود برخی تولیدکنندگان قطعات آسانسور که استانداردها را رعایت نمیکنند و از قضا به دلیل کیفیت پایینتر با قیمت ارزانتری محصول شان را به بازار کمیتگرای کشور عرضه میکنند، باعث بروز حوادث ناگواری شدهاند. اتفاقی که علاوه بر عواقب تلخ جانی برای مردم، صدای سایر تولیدکنندگان کیفیت محور را هم درآورده است. کارخانه «الکو» در سال ۱۳۸۹ در زمینه طراحی و تولید موتور گیربکس آسانسور شروع به فعالیت کرد و برای اولین بار در سال ۱۳۹۱ محصولی ایرانی را تولید و برای آزمایش و تستهای لازم به سازمانها و نهادهای ذی صلاح ارائه کرد تا در بهمنماه سال ۱۳۹۱ علاوه بر گواهینامههای داخلی، گواهینامه ISO ۹۰۰۱ و CE اتحادیه اروپا را نیز کسب کند. کریم اکبرپور، مدیر فروش شرکت «الکو» به خبرنگار «دنیایاقتصاد» میگوید: متاسفانه در بازار ایران شاهد حضور شرکتهایی هستیم که با کیفیت بسیار نازلی قطعات آسانسور را تولید میکنند و صرفا با ارائه قیمتهای کمتر از عرف، بازار خوبی برای محصولات ایجاد کردهاند. این در حالی است که شرکتهایی مانند ما سالها کار تحقیق و توسعه برای ارتقای کیفیت انجام دادهایم و به هیچ وجه حاضر نیستیم کیفیت را فدای قیمت کنیم. وی میافزاید: انتظار ما از مسوولان وزارت صنعت، معدن و تجارت و سازمان ملی استاندارد این است که این شرکتها را شناسایی و حداقل شرط تولید استاندارد را برای ادامه فعالیت آنها اعمال کنند. به هر حال علاوه بر اینکه کارخانههای صاحبنام در صنعت آسانسور از ناحیه این افراد متضرر میشوند، جان مردم هم در خطر است. اکبرپور با اشاره به تولید کابینهای غیراستاندارد آسانسور توسط برخی از شرکتها عنوان میکند: با نگاهی به کابینهای تولید شده در بازار به راحتی میتوان متوجه شد که برخی از ورقهای نازک در تولید اتاقک آسانسور استفاده میکنند تا هزینه کمتری متحمل شوند و متاسفانه مشتری ناآگاه هم در خرید دچار اشتباه میشود. در نهایت بعد از نصب آسانسور شروع به لرزش میکند و احتمال حادثهساز شدن افزایش مییابد. اکبرپور همچنین به افزایش هزینههای تولید اشاره میکند و میافزاید: دو سال پیش ورق گالوانیزه را به قیمت هر کیلوگرم، ۴ هزار تومان خریداری میکردیم، اما امروز این عدد به بیش از ۳۰هزار تومان رسیده است. در واقع ظرف دو سال قیمت مواد اولیه ۸ برابر رشد داشته است و طبیعی است در چنین شرایطی ما هم قیمتها را افزایش دهیم. وی با بیان اینکه دانش فنی صنعتگران ایرانی به مراتب بالاتر از وضعیت امروز صنعت است، خاطرنشان میکند: در شرایط کنونی که بیماری کرونا هم مزید بر علت شده است، حمایتی از تولیدکنندهها را شاهد نبودیم و البته ما هم انتظار حمایت از دولت را نداریم، بلکه خواسته ما این است که مانع رشد و پیشرفت شرکتها نشوند و بوروکراسی اداری را به حداقل برسانند.